Rzadki denar koronny Kazimierza III Wielkiego.
Awers: głowa króla w koronie z długimi włosami, na wprost
Rewers: Orzeł heraldyczny na wprost z głową w prawo
Średnica 10 mm, waga 0.25 g
W zakresie emisji denarów, Kazimierz Wielki kontynuował politykę swego ojca, Władysława Łokietka i bił zarówno denary krakowskie, które weszły do obiegu na znacznym obszarze Polski (typ głowa króla/orzeł), jak też denary o zasięgu lokalnym (m.in. księstwa: dobrzyńskie, brzeskie, płockie, Inowrocław, Pyzdry, Sieradz, Kalisz, Poznań). W tej drugiej grupie można wyróżnić zarówno denary dwustronne, jak i brakteaty. Pieniądzem lokalnym były też monety bite dla Rusi Halickiej: srebrne kwartniki (półgrosze) i miedziane puła. W wyniku reformy monetarnej Kazimierza Wielkiego, w obiegu pieniężnym pojawiły się grosze krakowskie i kwartniki. Były to monety z założenia ponadlokalne i ogólnopolskie. Emisje groszy krakowskich (będących naśladownictwem groszy praskich Karola Luksemburskiego) miały przede wszystkim charakter prestiżowy i propagandowy. Znacznie większą rolę w obiegu pieniężnym odegrały kwartniki.
