Odmiana z datą w otoku, u dołu awersu, z oznaczeniem literą M mennicy w Tuluzie oraz kropką w polu na wysokości piątej litery legendy awersu i rewersu.
Ciekawszy typ z popiersiem w kryzie, który występuje jedynie w mennicach w Tuluzie (1576-1586) oraz w Amiens (1578).
Najwyższy srebrny nominał Henryka Walezego.
Monety Henryka III, nie noszą określeń nominałów, można je rozróżnić na podstawie wyobrażeń na rewersie oraz średnicy.
Ładnie zachowany egzemplarz, delikatnie niedobity na portrecie.
Menniczej świeżości moneta z zachowanym naturalnym połyskiem w pożądanej, naturalnie ciemnej i równomiernej patynie.
Atrakcyjna moneta.
Średnica 36 mm, waga 13.80 g
Henryk Walezy panował w Polsce zaledwie przez kilka miesięcy: od 21 lutego 1574 (koronacja) do 18 czerwca 1574 (ucieczka z Polski). Królem Francji był w latach 1574-1589. W mennictwie polskim nie pozostawił oczywiście po sobie żadnego śladu. Trudno było mu jednak rozstać się z tytułem króla Polski, co znalazło odzwierciedlanie w tytulaturze umieszczanej na francuskich monetach (np. „FRAN ET POL REX”). Z tego powodu francuskie mennictwo Henryka Walezego traktuje się jako „związane z Polską”. Do monet bitych przez Henryka Walezego jako króla Francji należą następujące nominały: dernier tornois, double tornois, liard, douzain, sol parisis, double sol parisis, ¼ franka, ½ testona, 1/8 ecu, ½ franka, teston, ¼ ecu, frank, ½ ecu d’or, ecu d’or, double ecu d’or.
