Rzadki medal Alberta Kazimierza Sasko-Cieszyńskiego (1766), syna Augusta III Sasa i Marii Habsburżanki – postaci wyjątkowej dla dziejów dynastii Wettynów. Władca ten, tytułujący się królem Polski i Litwy, był księciem cieszyńskim oraz pełnił urząd Namiestnika Niderlandów Hiszpańskich.
Medal wybity w 1766 roku, bez daty na stemplu, w okresie szczególnego znaczenia rodu Wettynów w Europie Środkowej.
Egzemplarz wyjęty z oprawy, pokryty szlachetną ciemną patyną, z zachowanymi fragmentami menniczego lustra w tle. Ogólna prezencja dobra.
Okazja, aby wzbogacić kolekcję o rzadki medal z dynastii Wettynów,
Awers: popiersie księcia w prawo, w zbroi z Orderem Orła Białego na piersi, pod ramieniem szarfa z krzyżem orderowym.
Napis: ALBERT REG POL ET LITHUA PRIN D SAX TESSIN
Rewers: Herkules z maczugą, wskazujący świątynię na wzgórzu.
Napis: VIRTUS GRESSUM TRANIT
Średnica 41 mm, waga 25,87 g.
Albert Kazimierz Sasko-Cieszyński (1738–1822) był synem króla Polski Augusta III Sasa i Marii Józefy Habsburżanki. Był jednym z najważniejszych przedstawicieli dynastii Wettynów w XVIII wieku. Otrzymał staranne wykształcenie, m.in. na uniwersytecie w Lejdzie, oraz wojskowe w Wiedniu, gdzie pozostawał pod silnym wpływem dworu habsburskiego.
W 1766 roku ożenił się z arcyksiężniczką Marią Krystyną Habsburżanką, ukochaną córką cesarzowej Marii Teresy. Małżeństwo to uczyniło go zięciem cesarzowej i znacząco wzmocniło jego pozycję polityczną.
Albert objął władzę w Księstwie Cieszyńskim, a w latach 1780–1793 pełnił funkcję namiestnika Niderlandów Austriackich (dzisiejsza Belgia), gdzie zasłynął jako sprawny administrator i protektor sztuki. Po utracie Niderlandów w wyniku rewolucji francuskiej, osiadł w Wiedniu.
Był również wybitnym kolekcjonerem, zgromadził ogromny zbiór grafik, liczący kilkaset tysięcy dzieł. Kolekcja ta, znana jako Albertina, dała początek jednemu z najważniejszych muzeów sztuki w Europie, wiedeńskiej Albertinie.
Zmarł w 1822 roku w Wiedniu, nie pozostawiając potomstwa. Jego życie stanowi przykład połączenia polsko-saskiego dziedzictwa z potęgą Habsburgów, a działalność polityczna i kolekcjonerska uczyniła go postacią ponadregionalną w historii Europy XVIII wieku.
