Ogromnej rzadkości odmiana dziesięciogroszówki z odwróconym o 180° faksymilowym podpisem F. Malinowski.
Banknot złamany przez pole zadrukowane.
Egzemplarz naturalny.
Odmiana praktycznie nienotowana na rynku aukcyjnym.
Bardzo rzadka pozycja, która wzbogaci każdą kolekcje biletów Insurekcji Kościuszkowskiej.
Na ziemiach polskich wprowadzenie do obiegu pieniądza papierowego było związane z wydatkami związanymi z wybuchem Insurekcji Kościuszkowskiej. Jego emitentem została Dyrekcja Biletów Skarbowych powołana przez Radę Najwyższą Narodową. Pod względem wartości bilety skarbowe zrównano z monetą. Zobowiązania wobec Skarbu Państwa można było spłacać maksymalnie w 50% w pieniądzu papierowym, a pozostałą część monetami. Warunek ten spowodował jego negatywny odbiór przez społeczeństwo. W przyszłości wykupienie biletów skarbowych miało być sfinansowane z dóbr narodowych. Za fałszowanie pieniędzy papierowych przewidywano karę śmierci oraz konfiskatę całego majątku sprawcy. 29 września 1794 roku w celu wzmocnienia zaufania do biletów skarbowych Rada Najwyższa Narodowa zezwoliła na regulowanie całej kwoty w papierowych groszach i złotych. W związku z niepowodzeniami powstania malało zaufanie społeczne do pieniądza papierowego. Ludność wolała przyjmować w rozliczeniach pieniądz kruszcowy. Zasięg emisji pierwszych polskich pieniędzy papierowych był niewielki – na szeroką skalę zostały wprowadzone jedynie w Warszawie. Po zdobyciu stolicy 6 listopada 1794 roku w rękach ludności pozostały bilety wszystkich nominałów na łączną kwotę 7,8 miliona złotych polskich.
Z powodu braków drobnej monety miedzianej postanowiono wyemitować
papierowe nominały groszowe oraz niższe wartości opiewające na 1 złoty polski. Drukowano
je na dwóch osobnych arkuszach papieru. Na wierzchniej stronie rewersu
drukowano znak zabezpieczający w formie rzymskiej cyfry o wartości nominału. W
przypadku złotówki był to zapis „Złł:
format_quoteNiezwykle rzadki egzemplarz biletu zdawkowego o nominale 10 groszy powstały na skutek wadliwego sklejenia dwóch warstw papieru. Do druku biletów zdawkowych 5, 10 groszy oraz 4 złote użyto stemplowego papieru krajowego, produkowanego przez papiernię w Jeziornej k. Warszawy. Stronę właściwą biletów zdawkowych drukowano metodą typograficzną łączoną, z zastosowaniem czcionek i elementów ozdobnych odlewanych oraz drzeworytu. Stronę odwrotną biletu przygotowano na osobnym arkuszu papieru, na który nanoszono stemplem faksymile podpisu komisarza Filipa Malinowskiego (F. Malinowski). Na jeden z arkuszy nanoszono dodatkowe zabezpieczenie mające formę imitacji znaku wodnego, wytworzonego metodą chemiczną. Znak ten miał formę nominału okolonego prostą rozetą. Arkusze następnie sklejano ze sobą i po wyschnięciu cięto na wiązki. Gotowy bilet zdawkowy składa się zatem z dwóch połączonych arkuszy papieru czerpanego. Niezwykle rzadko spotyka się bilety sklejone wadliwie, na których arkusz z faksymile podpisu odwrócono o 180 o. Wiadomo, że na jednym arkuszu papieru czerpanego drukowano pełen zestaw biletów zdawkowych, z których niższe nominały (5 i 10 groszy) nie miały dodatkowych oznaczeń literowych, a nominały wyższe: 1 i 4 zł takowe oznaczenia literowe posiadały. W przypadku 5 i 10 groszy na arkuszu mieściło się 36 sztuk biletów. Stąd całkowita liczba biletów zdawkowych o nominale 10 groszy z odwróconym podpisem była nie mniejsza niż 36 sztuk.format_quote
