Półskojec wielkiego mistrza Zakonu Krzyżackiego Winrycha von Kniprode, emisja z lat ok. 1364–1379.
W okresie panowania wielkiego mistrza Winrycha von Kniprode przeprowadzono reformę monetarną, której celem było zareagowanie na rosnącą obecność obcej monety w obiegu, w tym groszy praskich, oraz na słabą siłę nabywczą fenigów brakteatowych, używanych przez Zakon. W efekcie tej reformy wprowadzono trzy nowe typy monet.
Jednym z najważniejszych nowych typów i jednocześnie największą z monet, był właśnie półskojec. Nominał ten pojawił się około 1364 roku, przed wybiciem pierwszych szelągów.
Dziś półskojec jest monetą rzadką, zarówno pod względem typologicznym, jak i pod względem liczby znanych egzemplarzy. Podobnie jak kwartniki, jego emisja była jednorazowa. Jak podaje Marta Męclewska w swojej broszurze "Monety Krzyżackie" - "Rzadko są więc spotykane w znaleziskach, a znanych odmian notujemy bardzo niewiele."
Awers: tarcza wielkiego mistrza otoczona sześcioliściem
+MONЄTA⸰DOMINORVM[strzałka w dół]PRVSSIЄ
Rewers: krzyż liliowaty w czwórliściu, z literami V w kątach
+hOŊOR◦MAGRI’[strzałka w dół]IVDICIVM:DILIGIT
Średnica 27 mm, waga 2.09 g
