Rzadki i bardzo ładnie zachowany talar Władysława IV Wazy.
Odmiana z legendą awersu PO-L, z końcówką legendy awersu PRVS MA oraz krokami otwierającymi legendę awersu i rewersu, po bokach herbu, poniżej daty inicjały II Jana Jakuba Jacobsona von Emden.
Moneta czyszczona.
Ślad po zawieszce.
Awers: ukoronowana półpostać króla w zbroi w prawo, w prawej ręce król trzyma miecz skierowany sztychem do góry, w lewej jabłko panowania
·VLADIS·IIII·D:G·REX·PO-L·M·D·LIT·RVS·PRVS·MA·
Rewers: dziewięciopolowa tarcza herbowa, ze Snopkiem Wazów w polu sercowym, z boków data 16-34 oraz inicjały I-I Jana Jakuba Jacobsona von Emden
·SAM·LIV·NE·NO·SVE-GOT·VAND:Q·HR·REX·
Średnica 44 mm, waga 28.34 g
Za panowania Władysława IV obowiązywał uchwalony jeszcze za czasów jego poprzednika zakaz bicia monety drobnej. Obejmował on zarówno mennice państwowe, jak i miejskie. Tak więc mennice koronne w Bydgoszczy, a potem od roku 1644 w Krakowie biły jedynie półtalary, talary, dukaty oraz ich wielokrotności. Podobnie wyglądała produkcja mennicza miast pruskich – Gdańska, Torunia i Elbląga. Mennica litewska w tym czasie nie pracowała. Wyjątek stanowił próbny portugał wybity w roku 1640. Próbną serię trojaków, szóstaków i ortów przygotowała także mennica bydgoska w roku 1635. Obok wspomnianych wyżej emisji, do mennictwa Władysława Wazy zaliczają się również kopiejki b. d. z czasów gdy królewicz Władysław został wybrany na cara Moskwy oraz trzykrajcarówki Księstwa Opolsko-Raciborskiego z roku 1647.
