Okazały srebrny medal upamiętniający jedną z najważniejszych postaci Reformacji, Jana Kalwina (1509–1564).
Wybity w 1641 roku w Genewie, autorstwa wybitnego medaliera Sebastiana Dadlera (1586–1657), działającego w Hamburgu, Dreźnie i Gdańsku.
Medal został wybity prawie 80 lat po śmierci Kalwina, w czasach, gdy jego myśl teologiczna była już mocno ugruntowana w Europie. Dzieło Dadlera pełniło funkcję nie tylko pamiątkową, ale też propagandową – gloryfikowało Kalwina jako duchowego przywódcę i symbol Reformacji. Alegoria na rewersie podkreśla, że spuścizna Kalwina trwa dzięki jego naukom i moralnej postawie, nawet długo po jego śmierci.
Medale Sebastiana Dadlera należą dziś do najrzadszych i najbardziej poszukiwanych dzieł sztuki medalowej XVII wieku, cenionych zarówno za kunszt wykonania, jak i bogaty przekaz ideowy.
Egzemplarz z menniczym lustrem tła. Piękny w naturalnie barwnej patynie.
Awers: popiersie Jana Kalwina w prawo, w charakterystycznej czapce i futrzanej szacie, na odcięciu ramienia sygnatura SD oraz data 1641
IOHANNES CALVINUS PICARD NOVIODUN ECCLES GENEV PASTOR (Jan Kalwin, Pikardyjczyk z Noyon, pastor Kościoła Genewskiego)
Rewers: alegoria Sławy (Fama), uskrzydlona postać z trąbą, w lewej ręce trzyma otwartą księgę z napisem DOCTRINA, prawą nogą wspiera się na postumencie z napisem VIRTUS, po bokach drobne ornamenty roślinne, na postumencie i obok niego ponownie sygnatura SD
DOCTRINA & VIRTUS HOMINES POST FUNERA CLARAT (Nauka i cnota sławią ludzi po śmierci)
Średnica 56 mm, waga 47.18 g
