Ekstremalnie rzadki półtalar śląski z mennicy w Złotym Stoku z roku 1607.
Przeglądając dostępne archiwa internetowe nie znaleźliśmy na przestrzeni wielu ani jednego notowania na światowym rynku aukcyjnym.
Wynika z tego, że prezentowany egzemplarz będzie pierwszym notowaniem w historii.
W Polskich zbiorach muzealnych półtalar 1607 znajduje się w Muzeum Narodowym w Warszawie.
Kopicki w swoim katalogu przyznał tej pozycji stopień rzadkości jedynie R4 i to w ogóle nie pokrywa się z jej występowaniem w handlu.
Egzemplarz z dobrym detalem. Ślady korozji.
Pozycja do najlepszych pod kątem rzadkości kolekcji monet śląskich.
Awers: dwa popiersia, zwrócone twarzami do siebie
D G IOAN CHRIST ET GEOR RVD FRA
Rewers: herb księstwa legnicko-brzesko-wołowskiego w tarczy, z trzema hełmami z labrami i klejnotami, u góry Orzeł
DVC SIL LEG ET BREGEN
Średnica 33 mm, waga 14.19 g
Pan Eugeniusz Salwach na swoim blogu o mennicy w Złotym Stoku pisze tak: "...Zadłużone miasto wykupił od wierzycieli w 1581 roku Wilhelm Rosenberg czeski magnat i dyplomata na dworze austriackim. Za zgodą cesarza bił on, do śmierci w 1592 roku, w złotostockiej mennicy złote dukaty i srebrne talary. Złoty Stok odziedziczył jego brat Piotr Wock. Również i on bił w mennicy złote dukaty do 1595 roku.
W 1599 roku Piotr Wok, zmuszony przez wierzycieli, którym jego zmarły brat winien był około 1 mln. talarów, sprzedał Złoty Stok księciu brzesko-legnickiemu Joachimowi Fryderykowi za 15.000 talarów (około 10.000 dukatów).
Książę Joachim Fryderyk bił w Złotym Stoku srebrne i złote monety tylko 2 lata bo zmarł w 1602 roku. Osierocił dwóch nieletnich synów Jana Chrystiania i Jerzego Rudolfa. Władzę w księstwie sprawowała wówczas ich matka Anna. Po jej śmierci w 1605 roku mennica w Złotym Stoku wybiła monety okolicznościowe, a opiekę nad jej synami przejął ich wuj, książę ziębicko-oleśnicki Karol II. Kiedy obaj książęta osiągnęli pełnoletniość (Jan Chrystian w 1509 roku, a Jerzy Rudolf w 1512 roku) podzieli księstwo miedzy siebie. Jan Chrystian otrzymał księstwo brzeskie (razem ze Złotym Stokiem), a Jerzy Rudolf księstwo legnickie. Mennica w Złotym Stoku biła ich wspólne srebrne i złote monety od 1602 do 1621 roku. Na monetach tych bracia występują razem i tytułują się książętami legnicko-brzeskimi.
Kiedy w 1618 roku wybuchła wojna trzydziestoletnia (1618-48) Śląsk, pod przywództwem księcia Jana Chrystiana, wystąpił przeciw Habsburgom. W 1620 roku ludność Śląska zaczęły łupić oddziały lisowczyków, a w 1621 roku także oddziały cesarskie. Książę Jan Chrystian musiał opuścić swoje księstwo brzeskie, a kopalnie w Złotym Stoku zaprzestały wydobycia złotonośnej rudy. W takich warunkach złotostocka mennica skończyła bicie monet..."
