Nienotowany w literaturze bardzo rzadki parwus śląski, do którego nie znamy analogii wśród kwartników. Parwusy śląskie były prawdopodobnie wybijane stemplami kwartników na mniejszych krążkach i należą do dużych rzadkości.
Prezentowany parwus prawdopodobnie wybity został w Księstwie Głogowskim za czasów Henryka III lub jego synów, wybity został najprawdopodobniej w Wołowie.
Egzemplarz pęknięty i delikatnie gięty, ale z bardzo dobrym detalem.
Centrycznie wybity.
Wielka rzadkość, nienotowana w literaturze.
Śląsk, Księstwo Głogowskie, Henryk III (1273–1309) lub synowie, Parwus, mennica Wołów?
Awers: Orzeł z wklęsłą przepaską na piersi, z trzema piórami w każdym skrzydle i wyraźnie zaznaczonymi łapami, z głową skierowaną w prawą (heraldycznie) stronę
Rewers: sześciopromienna gwiazda z punktem w środku i z punktami między ramionami
Średnica 13 mm, waga 0.37 g
Parwusy śląskie wprowadzone zostały do obiegu po reformie kwartnikowej na Śląsku, która przeprowadzona została najprawdopodobniej w latach 90. XIII wieku. Były monetą frakcyjną do kwartników, według aktualnych badań stosunek wartości nominalnej kwartników i parwusów wynosił najprawdopodobniej 1:6 i 1:4, a różnice wynikać mogły z miejsca wybijania monet tych monet.
