Bardzo rzadkie 6 krajcarów Juliusza Zygmunta z mennicy w Oleśnicy.
Odmiana bez inicjałów wardajna.
Ostatni rocznik z zaledwie trzyletniej emisji tego nominału.
Pozycja praktycznie nie występująca na rynku aukcyjnym.
Juliusz Zygmunt Wirtemberski (1653-1684) był synem księcia Sylwiusza Wirtemberskiego i Elżbiety Marii Podiebrad. Po śmierci ojca w 1664 roku, rządy opiekuńcze przejęła jego matka, Elżbieta Maria. Juliusz Zygmunt dorastał pod jej opieką, a jego młodzieńcze lata były okresem zarządzania przez matkę księstwem oleśnickim. 22 sierpnia 1673 roku doszło do podziału księstwa między synów Elżbiety. Podział ten wynikał z konieczności zarządzania rozległymi ziemiami po śmierci ich ojca. Sylwiusz otrzymał część oleśnicką, Krystian otrzymał część bierutowską, najmłodszy z braci, Juliusz, otrzymał część dobroszycką. Podział księstwa miał na celu zapewnienie każdemu z synów odpowiedniego terytorium do zarządzania, a także utrzymanie stabilności i porządku w regionie w okresie przejściowym, gdy jeden z nich nie mógł jeszcze samodzielnie rządzić. Dzięki interwencji Elżbiety, która pełniła rolę regentki, ziemie dobroszyckie były zarządzane sprawnie i skutecznie, co pozwoliło na płynne przejęcie władzy przez Juliusza, gdy osiągnął odpowiedni wiek. W okresie rządów Juliusza Zygmunta w mennicy w Bierutowie wybijano monety o nominałach takich jak; 15, 6, 3 i 1-krajcarówki. Produkcja monet była istotnym elementem gospodarki księstwa, a także świadectwem jego suwerenności i niezależności w tamtym okresie.
format_quoteMonety 6-krajcarowebyły bite w latach 1678-1680 (3 lata) w mennicy oleśnickiej dla Juliusza Zygmunta. Ordynacja mennicza cesarza Ferdynanda III z 1659 roku ustalała następujące parytet dla monety o nominale 6 krajcarów: waga 3,73 g, próba srebra 438, średnica 26 mm, Zawierały one skrótowe opisy.format_quote
