Talar pruski wybity w mennicy berlińskiej w 1795 roku za panowania Fryderyka Wilhelma II.
Moneta z charakterystycznym portretem władcy i herbem państwowym podtrzymywanym przez dzikich ludzi należy do najbardziej rozpoznawalnych emisji talarów końca XVIII wieku. Emisje te stanowiły podstawę systemu monetarnego Królestwa Prus.
Awers: popiersie Fryderyka Wilhelma II zwrócone w prawo, w peruce wiązanej wstążką
FRIED. WILHELM KOENIG VON PREUSSEN.
Rewers: herb Prus z orłem w tarczy, zwieńczony koroną królewską, podtrzymywany przez dwóch dzikich ludzi („Wilde Männer”), u dołu nominał EIN THALER, data 1795 i znak mennicy A
Średnica 38 mm, waga 21.97 g