Polska, Księstwo Sandomierskie, Władysław I Łokietek, brakteat bez daty.
Moneta datowana na lata 1305-1315, znana ze skarbu z Przyłęku.
Awers: Orzeł kroczący w lewo
Średnica 13 mm, waga 0.16 g
Władysław Łokietek bił dwustronne denary w znacznej liczbie odmian. Przypisuje mu się również sandomierskie brakteaty z orłem kroczącym w lewo. Monety bił zarówno przez zjednoczeniem Polski, jak i po zjednoczeniu, przed koronacją królewską, jak i po koronacji. Spośród tej obfitości odmian i typów, niemal wszystkie należą jednak do mennictwa lokalnego, związanego z danym księstwem. Są jednak dwa wyjątki. Pierwszy to typ: „hełm/orzeł”. Stanowi on rdzeń mennictwa Władysława Łokietka. Jest to jedynym spośród denarów krakowskich tego władcy, który rozprzestrzenił się na znacznym obszarze Polski i znalazł się w obiegu poza księstwami krakowskim i sandomierskim. Drugi wyjątek to floren Władysława Łokietka – pierwsza polska złota moneta, a jednocześnie moneta o ogólnopolskim, nie zaś krakowskim charakterze. Jej wybicie wiązało się z ustanowieniem przez papieża podwójnego odpustu ku czci św. Stanisława w roku 1330. Wierni aby uzyskać odpust musieli wpłacić dwie złote monety. Dzięki temu można było zgromadzić kruszec na emisję florena. Jej wielkość jest dziś szacowana na kilka tysięcy egzemplarzy, spośród których do naszych czasów zachował się zaledwie jeden.
