Rzadka tetradrachma wybita w Akragas (obecnie Agrigento) między 465, a 445 rokiem pne.
Odmiana z kwiatem pod krabem.
Grecja
Sycylia, Akragas, Tetradrachma 465-445 pne
Awers: orzeł stojący w lewo
AKRAC-ANTOΣ
Rewers: krab na wprost, niżej kwiat
Średnica 23 mm, waga 17.21 g
Według Tukidydesa, Akragas zostało założone przez kolonistów z Gela i Rodos około 582-580 pne (Historia wojny peloponeskiej). Akragas, ostatnie z wielkich greckich miast, które powstało na Sycylii, było położone w bardzo korzystnym położeniu na płaskowyżu z widokiem na morze, ze stałym zaopatrzeniem w wodę z dwóch pobliskich rzek, Akragas (od której nazwano to miasto) i Hypsas. Położenie miasta przyniosło mu ogromne korzyści i szybko stało się jedną z najbogatszych greckich kolonii na wyspie, przyćmiewając sąsiadów Gelę i rywalizując nawet z Syrakuzami.
Pod panowaniem tyrana Falarisa (ok. 570-554), o którym Arystoteles mówi, że przejął władzę w mieście po tym, jak powierzono mu budowę świątyni Zeusa na cytadeli, miasto osiągnęło znaczny dobrobyt. Oprócz poszerzania swojego terytorium poprzez zwycięstwa militarne nad rdzennymi Sikanianami, Falaris zdołał także zapewnić korzystne umowy handlowe z sąsiadami Sycylii, a także wielką ówczesną potęgą śródziemnomorską, Kartaginą. Takie umowy umożliwiły Akragantyńczykom rozpoczęcie szeroko zakrojonego programu budowlanego, który obejmował budowę budzących grozę fortyfikacji obronnych i okazałych budynków użyteczności publicznej. Mimo to Falaris był znany ze swojego okrucieństwa i sadystycznych skłonności, do których rzekomo zaliczał się kanibalizm. Jego losy owiane złą reputacją są zapisana w legendach. To on zamówił wykonanie tak zwanego „miedzianego byka”, wydrążonego posągu z brązu, wymyślonego przez rzeźbiarza Perillosa z Atenm który posłużył jako nowatorski sposób wykonywania egzekucji przestępców, w którym umieszczano ofiarę, a następnie pod posągiem rozpalono ogień. Skomplikowany system rur przekształcał krzyki ofiary w odgłosy ryczącego byka. Zamiast tego Perillos, oczekując nagrody za swoją służbę, został wrzucony do byka, aby go przetestować. Zanim w 473 roku pne ustanowiono demokrację, pojawiło się więcej tyranów, z których najbardziej godnym uwagi był Theron (rządzący w latach 489–472 pne), który odegrał kluczową rolę we wspólnym zwycięstwie Syrakuz i Akragantyny nad Kartagińczykami w bitwie pod Himerą w 480 roku pne, co doprowadziło do osłabienia władzy punickiej na Sycylii na wiele dziesięcioleci.
Srebrne monety bito w Akragas stosunkowo wcześnie, co najmniej od końca VI wieku pne, a niemal natychmiast pojawiły się kultowe typy orłów i krabów, orzeł był poświęcony Zeusowi, któremu w dniu święta miasta poświęcono ogromną świątynię, wzgórze Ateny oraz krab będący popularnym lokalnym przysmakiem zbieranym z pobliskich rzek. Duet ten nadal pojawiał się na monetach Akragantyny przez cały V wiek pne, a przedstawienia orłów stawały się coraz bardziej wyszukane i imponujące, zanim krab ustąpił miejsca typom Nike/kwadryga przed przełomem wieków, wyraźne wskazując na wpływy współczesnej monety syrakuzańskiej.
