Bardzo rzadka emisja.
Odmiana z zębami do środka pola awersu odchodzącymi od obwódki awersu.
Moneta ta jest najstarszą monetą talarową. Arcyksiążę Zygmunt zlecił wybicie tej dużej srebrnej monety w 1486 roku, po pracach przygotowawczych, które rozpoczęły się w 1483 roku. Emisję tą poprzedziło wybicie półguldenów w 1484 roku. Do tego czasu Arcyksiązę wyprodukował dużą liczbę złotych guldenów, aby zaspokoić rosnące zapotrzebowanie na cenną monetę. Ponieważ Tyrol nie posiadał własnych złóż złota, bicie złota ledwo pokrywało koszty. Natomiast uzysk z przemysłu wydobycia srebra w Schwaz był niezwykle wysoki. Tak zrodził się pomysł na dużą srebrną monetę o wartości jednego złotego guldena, były to zarazem narodziny talara. Jednak monety te otrzymały swoją nazwę dopiero na początku XVI wieku od „Joachimstalera”, zwanego później w skrócie talarem, który został wybity w czeskim Joachimstalu przez hrabiego Schlicka. Stosunek złota do srebra wynoszący 1:12 dał dużą srebrną monetę o wadze 31.9 g. Krążki zwane Guldinerami nazywano także Uncialis, ponieważ ich waga odpowiadała jednej uncji tyrolskiej wagi. Nowa moneta miała 15 łutów (czysta próba 937.5/1000) i podobnie jak złoty gulden była warta 60 krajcarów.
Wyjęta z oprawy.
Austria, Zygmunt (1446-1490), Guldiner 1486, mennica Hall
Awers: postać księcia w koronie, trzymającego w prawej ręce berło, z boków tarcza z herbem Austrii i hełm z klejnotem, od obwódki do środka pola awersu odchodzą zęby
•SIGISMVNDVS:✿ :ARCHIDVX•AVSTRIE•
Rewers: rycerz w zbroi na koniu zwrócony w prawo, niosący sztandar, pod nim data 1486, w otoku 16 tarcz herbowych prowincji austriackich
Średnica 40 mm, waga 31.31 g
