Książę Tyrolu, Ferdynand II (1564-1595), Talar 1574, mennica Hall
Odmiana z AVST kończącym napis na awersie.
Awers: Ferdynand w zbroi w prawo, w prawej ręce trzymający berło, w lewej rękojeść miecza, u dołu liczba 60 w kartuszu
FERDINANDVS D G ARCHI DVX AVST
Rewers: tarcza herbowa w ozdobnym kołnierzu, data powyżej
Waga 24.59 g
Ferdynand był drugim spośród czterech synów cesarza (i zarazem króla Czech i Węgier, arcyksięcia Austrii, księcia Styrii i Karyntii oraz hrabiego Tyrolu) Ferdynanda I Habsburga oraz Anny Jagiellonki, córki króla Czech i Węgier Władysława II Jagiellończyka. Jego starszym bratem był cesarz Maksymilian II Habsburg. W 1547 r., po nieudanym buncie stanów czeskich, ojciec powierzył Ferdynandowi administrację Czech. Ten złagodził represje wobec szlachty i mieszczaństwa, odmówił także prześladowań wobec utrakwistów. Na prośbę swego stryja Karola V udał się do Niderlandów, aby przekonać swego ojca do przyjęcia korony cesarskiej. W 1556 i 1566 r. uczestniczył w wojnach przeciwko Turkom. Jako jednemu z młodszych synów po śmierci ojca przypadł mu jako dziedzictwo Tyrol (a także szwabskie posiadłości Habsburgów), jednak faktycznie objął dziedzictwo w 1567 r., po zakończeniu pełnienia funkcji namiestnika Czech. W czasie elekcji w 1587 roku był kandydatem do polskiego tronu.
