Rzadziej notowany, drugi typ talarów Augusta III Sasa z inicjałami FWôF Friedricha Wilhelma ô Feral, mincmistrza mennicy w Dreźnie w latach 1734-1763.
Pozycja niezwykle trudna do zdobycia w menniczych stanach zachowania. Oferowany egzemplarz w stanie menniczej świeżości.
Atrakcyjna moneta pod każdym względem z menniczym detalem oraz intensywnym blaskiem tła.
Efektowna i atrakcyjna w prezencji pozycja doceniona trudną dla talarów oceną MS61.
Awers: popiersie w zbroi, w prawo
D G FRID AUGUST REX POL DUX SAX I C M A & W
Rewers: polska i saksońska tarcza herbowa, poniżej jabłko królewskie i inicjały F.W.ô.F. Fryderyka Wilhelma ô Feral, mincmistrza mennicy w Dreźnie w latach 1734-1763, pod nimi znak mennicy hak
SAC ROM IMP ARCHIM ET ELECTOR
Średnica 46 mm
Przez szesnaście początkowych lat swego panowania August III Sas w zasadzie nie prowadził żadnej polityki menniczej. Dopiero w roku 1749 została podjęta decyzja o uruchomieniu produkcji miedzianych szelągów i groszy. Zadanie to realizowały trzy mennice: w Dreźnie, Gruntalu i Gubinie. Z kolei w roku 1752 w Lipsku rozpoczęła się produkcja monet złotych (augustdory i dukaty oraz ich frakcje i wielokrotności), a także srebrnych (talary, półtalary, dwuzłotówki, tymfy, orty, szóstaki, trojaki i półtoraki). Z formalnego punktu widzenia puszczenie w ruch mennic emitujących monety polskie było nielegalne. Nie wyraził bowiem na to zgody polski sejm. To samo można powiedzieć o działalności mennic miejskich w Prusach Królewskich. Gdańsk, Toruń i Elbląg rozpoczęły produkcję menniczą bez pytania o zgodę podskarbiego Karola Sedlnickiego.
