Rzadsza emisja dukata Augusta III Sasa.
Odmiana z piękną, ozdobną tarczą herbową na rewersie.
Rewers naturalny połyskowy, awers wyraźniej ruszony obiegiem, ale detale nadal ponadprzeciętne.
Rzadko notowany dukat z okresu panowania Augusta III Sasa.
Awers: popiersie w prawo
D G FRID AUGUST REX POL DUX SAX I C M A & W
Rewers: ukoronowana, ozdobna tarcza herbowa, poniżej monogram FR Fryderyka Wielkiego, króla Prus oraz inicjały I.D.B. Jana Davida Billert, zarządcy mennicy
SAC ROM IMP ARCHIM ET ELECT 1757
Złoto, średnica 22 mm, waga 3.46 g
Przez szesnaście początkowych lat swego panowania August III Sas w zasadzie nie prowadził żadnej polityki menniczej. Dopiero w roku 1749 została podjęta decyzja o uruchomieniu produkcji miedzianych szelągów i groszy. Zadanie to realizowały trzy mennice: w Dreźnie, Gruntalu i Gubinie. Z kolei w roku 1752 w Lipsku rozpoczęła się produkcja monet złotych (augustdory i dukaty oraz ich frakcje i wielokrotności), a także srebrnych (talary, półtalary, dwuzłotówki, tymfy, orty, szóstaki, trojaki i półtoraki). Z formalnego punktu widzenia puszczenie w ruch mennic emitujących monety polskie było nielegalne. Nie wyraził bowiem na to zgody polski sejm. To samo można powiedzieć o działalności mennic miejskich w Prusach Królewskich. Gdańsk, Toruń i Elbląg rozpoczęły produkcję menniczą bez pytania o zgodę podskarbiego Karola Sedlnickiego.
