Bardzo rzadki medal Karola z Brzezia hr. Lanckorońskiego.
Projekt autorstwa Ludwika Hujera, sygnowany na awersie.
Awers: popiersie w prawo, niżej sygnatura L HUJER
CAROLUS COMES DE BRZEZIE LANKOROŃSKI
Rewers: napis w siedmiu wierszach
LITTERARVM / ET ARTIVM / FAVTORI PRAECLARO / SEDECIM LVSTRIS / PERACTIS / MDCCCXLVIII / MCMXXVIII
Średnica 74 mm, waga 167.93 g
Na stronie fundacjalanckoronskich.org o Karolu z Brzezia hr. Lanckorońskim, możemy przeczytać tak "Karol z Brzezia hr. Lanckoroński, ur. 4 listopada 1848 w Wiedniu, zm. tamże 15 lipca 1933 (pochowany w rodzinnym grobowcu na cmentarzu Hietzing w Wiedniu).
Pochodził z polskiej rodziny arystokratycznej herbu Zadora, której korzenie sięgały XII w. Jego ojciec, hr. Kazimierz Wincenty (1802-1874), urodzony w Wiedniu, syn hr. Antoniego Józefa (1763-1830) i Ludwiki z Rzewuskich (1776-1839), był tajnym radcą dworu i podkomorzym. W 1843 r. poślubił Leonię Wandę Potocką (1821-1893), córkę Leona (1790-1860) i Elżbiety z hr. Gołowinów (1801-1867). Po śmierci Kazimierza Lanckorońskiego, matka Karola poślubiła w 1875 r. w Paryżu Karola hr. Vitzthum von Eckstädt (1819-1895), i zamieszkała w stolicy Francji.
W latach 1857-1858 uczęszczał do Szkoły Głównej (Hauptschule) Michaela Zollera i Franza Aloysa Bernarda w Wiedniu. Od 1858 r. pobierał też lekcje rysunku u wiedeńskiego malarza-orientalisty Carla Leopolda Müllera (1834-1892). W latach 1859-1866 był uczniem Schottengymnasium – elitarnej szkoły o profilu klasycznym. 12 lipca 1866 r. uzyskał tam świadectwo maturalne, a 13 grudnia tego roku zapisał się na wydział prawa uniwersytetu wiedeńskiego. Studia ukończył z dyplomem doktora obojga praw, uzyskanym w 1873 r. „Kilka lat studiów” spędził – jak sam wspominał w 1928 r. – w Paryżu i Londynie. Na jego rozwój intelektualny znaczny wpływ miał Wilhelm von Hartel (1839-1907), filolog klasyczny, późniejszy minister oświaty w rządzie Austro-Węgier. Drugą osobowością, która niewątpliwie oddziałała na profil wykształcenia i zainteresowania Lanckorońskiego był Adolf Exner (1841-1894), profesor prawa rzymskiego. Zainteresowanie teatrem wpoił mu zapewne stryj hr. Karol Michał (1799-1863), w latach 1856-1863 wielki podkomorzy, sprawujący nadzór nad cesarskimi zbiorami sztuki, wybitny znawca i miłośnik teatru, wieloletni dyrektor wiedeńskich teatrów dworskich."
