Medal Henryka III Walezego ze suity królów francuskich, autorstwa Thomasa Bernarda wybity na zlecenie Nicolasa de Launaya, ok. 1710.
Kompletna suita składa się z 72 władców. Medale do nr. 65 nie są podpisane, przypisywane są kilku medalierom (m.in. Thomas Bernard, czy Armand Auguste Caque). Medal z królem Henrykiem Walezym nosi nr. 62.
Na uwagę zwraca rodzaj zapisu litery M w słowie MORT na rewersie, litera M zapisana ozdobnie oznacza śmierć gwałtowną.
Awers: popiersie króla w wieńcu laurowym i z kolczykiem w prawym uchu, w prawo
HENRI III ROI DE FRANCE ET DE POLOGNE
Rewers: napis w ośmiu wierszach
62 / NE 1551 / SUCCEDE 1574 / INSTITUTION DE L'ORDRE / DU SAINT ESPRIT 1578 / MORT 1589 / TROISIEME RACE / DU 11 AU 10 DEGRE
Średnica 33 mm, waga 11.41 g
Henryk III (Henryk III Walezy), urodzony 19 września 1551 w Fontainebleau, zmarł zamordowany 2 sierpnia 1589 w Saint-Cloud, był królem Polski od 1573 do 1575 roku i królem Francji od 1574 do 1589 roku. Pozostał ostatnim królem z dynastii Walezjuszy. Był czwartym synem króla Henryka II i królowej Katarzyny Medycejskiej, Henryk nie był przeznaczony do korony. Pod rządami swojego brata Karola IX wyróżnił się jako szef armii królewskiej, wygrywając z protestantami bitwy pod Jarnac i Moncontour. W wieku 21 lat ubiegał się o wolny tron Polski, a 11 maja 1573 roku został wybrany na króla polskiego i wielkiego księcia litewskiego. Jego panowanie nie trwało dłużej niż rok, ponieważ po ogłoszeniu śmierci swojego brata, który umarł bez męskiego potomka, porzucił swoje królestwo, aby po nim zasiąść na tronie Francji.
