Bardzo rzadki medal wybity z okazji przywrócenia polskiego tronu Augustowi II Mocnemu, po bitwie pod Połtawą w 1709 roku.
Medal autorstwa Grosskurta, sygnowany na awersie.
Pozycja praktycznie nienotowana na rynku aukcyjnym, znane jedno zagraniczne notowanie.
Egzemplarz z menniczym lustrem medalowym. Detale nieobiegowe. Miejscowe zadrapania na rewersie.
Szansa do nabycia tak rzadkiego medalu wraz z tak znamienitą proweniencją ze zbioru Potockich, może się już przez wiele lat nie powtórzyć. Wyjątkowy numizmat do najlepszych zbiorów mennictwa Augusta II Mocnego.
Awers: postać króla w zbroi, z berłem w ręce prawej pod baldachimem stojąca, na niej płaszcz królewski i order słonia, obok po prawej stronie postument, na którego ścianie orzeł polski, a na wezgłowiu korona, w odcinku GROSKURT F
AUGUSTUS II POLONIAR REX AUGUSTISSIMUS (August II najdostojniejszy król polski)
Rewers: napis w dziesięciu wierszach
REGNO GLORIAM SENATUI DIGNITATEM NOBILITATI SPLENDOREM POPULO LEGES OMNIBUS TRANQUILLITATEM RESTITUIT (Królestwu sławę, senatowi powagę, szlachcie blask, ludowi prawa, wszystkim spokojność przywrócił).
Rant: NUBILA SARMATIAE SIC SIDERA LAETA SERENANT (Tak wesołe gwiazdy wypogadzają obłoki Sarmacji).
Średnica 53 mm, waga 58.50 g
format_quote Umieszczone tu medale (No. 326 - 330) bite zostały, z powodu powrotu Augusta II na tron Polski, w skutku zwycięstwa pod Pułtawą odniesionego przez Piotra I cara moskiewskiego.Ustąpił z Polski z wojskami szwedzkiemi Stanisław Leszczyński, przybył wsparty od Rossyi król August i wydał uniwersały, w których oświadczał, że przemoc tylko odjęta mu była koronę, do której powraca jako do własności od narodu sobie nadanej. Twierdził prócz tego w tychże uniwersałach August II iż kommissarze jego w Altransztadzie nadużyli byli danego sobie pełnomocnictwa i podpisali warunki, których król nie miał zamiaru przyjmować.
Nikt podobno nie wierzył takiej wymówce a czas następny udowodni, że w istocie płonną była. Bo lubo rząd saski wspomnionych wyżej kommissarzy do sądu pociągnął, jeden z nich nazwiskiem Imhoff wkrótce wolność swoję odzyskał, drugi zaś Pfingsten, lubo w twierdzy Königstein w więzieniu osadzony został, tak wielkich w niej doznawał względów, że wątpić nie można bylo, iż, był niewinnym.
Bliżej jeszcze zastanowić nam się należy nad walką wszczętą między dwoma współzawodnikami do korony polskiej w roku 1709. W skutku bitwy pod Pułtawą August II wkroczył w granice rzeczypospolitej na czele wojska saskiego. Stanisław Leszczyński niemający po sobie wojska, opuszczony, lubo mimowolnie, od Karola XII zasłaniał się odezwami, z których jednę mniej podobno znaną, a z wielu względów ważną tu umieszczamy.format_quote
