Rzadka odmiana z napisem SIG III i POL, z końcówką legendy awersu MAS z krzyżykiem ✠, z NEC NO SVE na rewersie oraz z krzyżykiem ✠ na końcu legendy rewersu.
W katalogu Jana Dostycha stopień rzadkości R6-R7.
Wysokiej klasy egzemplarz w stanie menniczej świeżości. Piękny połysk i zdrowa powierzchnia z wyraźnie zachowaną fakturą stempla. Bardzo dobry detal, znikomo ruszony obiegiem i miejscowo niedobity. Punktowy brud.
Solidny przedstawiciel talara Zygmunta III Wazy w rzadkiej odmianie napisowej w ramach oferowanego rocznika.
Awers: półpostać króla w prawo, w koronie i zbroi, z mieczem opartym o ramię i jabłkiem królewskim w dłoni, na piersi Order Złotego Runa
SIG III D G REX POL M D LIT RVS PRVS MAS ✠
Rewers: pod koroną dziewięciopolowa tarcza herbowa opasana Orderem Złotego Runa, po bokach inicjały I-I Jakuba Jakobsona i data
SAM LIV NEC NO SVE GOT VAD Q HRI REX ✠
Średnica 42 mm, waga 28.87 g
Tłem historii monetarnej Rzeczypospolitej w czasach panowania Zygmunta Wazy był postępujący kryzys pieniężny wywołany sytuacją w Niemczech i napływem do Polski spodlonej monety niemieckiej. Początkowo stopę menniczą określała ordynacja Stefana Batorego z 1580 roku. W sytuacji pogłębiającego się kryzysu, w 1601 roku podjęto decyzję o podniesieniu stopy menniczej, czyli dewaluacji nominałów znajdujących się w obiegu. W kolejnych latach pojawiły się następne akty prawne obniżające zawartość srebra w poszczególnych nominałach. Spośród nich najważniejsza była ordynacja z roku 1623. Wprowadzała ona stabilny system monetarny, oparty na systemie pieniężnym cesarstwa. W czasie panowania Zygmunta III w Rzeczypospolitej pojawiły się nowe nominały – trzykrucierzówki, półtoraki i orty. Z kolei w roku 1621 w mennicy bydgoskiej wybito najwyższy nominał w historii polskiego pieniądza – studukatówkę. Było to ukoronowanie intensywnej emisji monet złotych za czasów Zygmunta III. W tym okresie pracowały mennice koronne (Olkusz, Wschowa, Poznań, Malbork, Bydgoszcz, Lublin, Kraków, Warszawa), litewska (Wilno), miejskie (Gdańsk, Elbląg, Toruń, Ryga, Poznań, Wschowa) oraz prywatna mennica w Łobżenicy. Monety szwedzkie Zygmunta Wazy emitowały mennice w Sztokholmie, Rewalu i Malborku. W roku 1627 podjęto decyzję o wstrzymaniu emisji monety drobnej. Decyzja ta utrzymała się w mocy do roku 1650.
