Rzadka emisja wybita z okazji 300-lecia włączenia Torunia do Polski, z rąk Krzyżaków w 1454 roku.
Medal przypisywany Wernerowi lub Kochowi z Gothy.
Piękna kompozycja. Atrakcyjny stan z dużą ilością medalowego życia. Całość w równomiernej, wiekowej patynie.
Awers: panorama miasta, wokół którego hufiec jeźdźców, do którego przybliża się mężczyzna, konia za cugle prowadzący i podający pismo.
PRVSSICI FOEDERIS EXECVTIO PER FECIALEM DENVNCIATA MARIAEBVRGI A. C. 1454 D 6 FEBR (pruskiego związku wykonanie wypowiedziane przez herolda w Malborku roku 1454 dnia 6 Lutego)
Rewers: panorama miasta nad rzeką, przez którą biegnie most, w mieście widać zamek obronny, z którego wybucha płomień i część muru upada
TER CENTVM ANTE ANNOS CRVCIATA THORVNIA NOCTE EXCVSSO EXVLTAT LIBERA FACTA IVGO 1754 (przed trzema stu laty dręczony od Krzyżaków Toruń w nocy zrzuca z siebie jarzmo 1754)
Srebro, średnica 51 mm, waga 45.19 g
format_quote Kiedy miasta Gdańsk i Toruń, umieszczony tu bić kazały medal (a), miały na celu przypomnieć ważną ową rewolucyę, która w roku 1454 Prusy królewskie Krzyżakom odjęła i Polsce podległemi uczyniła. Medale pod liczną 409 i 410 stąd na szczególną zasługują uwagę, iż nam wystawiają zdarzenia odnoszące się do tej ważnej politycznej zmiany.Widzimy na stronie głównej woźnego, czyli herolda miast i stanów pruskich wręczającego Wielkiemu Mistrzowi krzyżackiemu Ludwikowi de Erlichshausen (b) list tychże stanów, którym mu posłuszeństwo wypowiadają.
Strona odwrotna wyobraża zdobycie zamku toruńskiego. Twierdza ta wśród miasta położona zbudowaną podobno była raczej, aby mieszkańców w posłuszeństwie utrzymać, niżeli przeciwko obcemu nieprzyjacielowi; mieszkańcy Torunia, pragnąc zdobyć ten zamek, dzień do tego przedsięwzięcia obrali ten sam, kiedy Wielki Mistrz odbierał w Malborgu list wypowiedni stanów, o którym dopiero wspomnieliśmy.
Przypadały naówczas zapusty, które młodzież miejscowa na zabawach, tańcach i maskaradach spędzać była przywykła. Poczet młodzieży do spisku wciągniony, przybrawszy suknie niewieście, wśród wesołych okrzyków zbliżył się do zamku. Nie wzbudziła podejrzenia zwyczajna w dniach owych zabawa, owszem, giermkowie krzyżaccy, dzieląc wesołość młodzi toruńskiej, do zamku ją zaprosili. Wtenczas owi przebrani ochotnicy, wziąwszy się do broni, w którą się byli opatrzyli, wyrżnęli straż przy bramie stojącą, a opanowawszy zamek, na znak, że się zamysł powiódł, ogień wielki na szczycie wieży rozniecili.
Po zdobyciu zamku, mieszkańcy Torunia niebawnie zburzyli go przez założone pod niego prochy, jak medal nasz wyraża i jak dziejopis Baumgarten zaświadcza.format_quote
