Bardzo rzadki nominał z czasów Augusta III, wybity w mennicy drezdeńskiej w 1743 roku.
Moneta bez oznaczenia wartości, nietypowa w stosunku do regularnego systemu ułamków talara (1/12, 1/6, 1/3), co wskazuje na emisję o charakterze próbnym.
Odmiana z inicjałami FWôF Friedricha Wilhelma ô Feral, mincmistrza mennicy w Dreźnie w latach 1734-1763, pod inicjałami hak.
Pozycja rzadko notowana na rynku, niedoceniana w katalogach.
Rzadkość. Polecamy.
Przez szesnaście początkowych lat swego panowania August III Sas w zasadzie nie prowadził żadnej polityki menniczej. Dopiero w roku 1749 została podjęta decyzja o uruchomieniu produkcji miedzianych szelągów i groszy. Zadanie to realizowały trzy mennice: w Dreźnie, Gruntalu i Gubinie. Z kolei w roku 1752 w Lipsku rozpoczęła się produkcja monet złotych (augustdory i dukaty oraz ich frakcje i wielokrotności), a także srebrnych (talary, półtalary, dwuzłotówki, tymfy, orty, szóstaki, trojaki i półtoraki). Z formalnego punktu widzenia puszczenie w ruch mennic emitujących monety polskie było nielegalne. Nie wyraził bowiem na to zgody polski sejm. To samo można powiedzieć o działalności mennic miejskich w Prusach Królewskich. Gdańsk, Toruń i Elbląg rozpoczęły produkcję menniczą bez pytania o zgodę podskarbiego Karola Sedlnickiego.
