Pozycja sprzedawana w formule Aukcji Holenderskiej, w ramach której pozycja będzie oferowana z ceną początkową ulegającą stopniowemu obniżeniu do momentu dokonania zakupu przez Uczestnika aukcji.
Rzadki medal srebrny z serii Suity Królewskiej z wizerunkiem Zygmunta II Augusta, sygnowany inicjałami I. I. REICHEL F.
Suita Królewska należy do najbardziej pożądanej i poszukiwanej serii medalierskiej w polskiej numizmatyce. Medale wchodzące w jej skład pojawiają się na rynku aukcyjnym niezwykle rzadko i zawsze budzą ogromne emocje.
Egzemplarz znakomicie zachowany, z intensywnym lustrem medalowym. Detale bez wytarć, jedynie drobne uderzenia na rancie. W serwisie Onebid w ciągu ostatnich 20 lat odnotowano tylko dwa notowania w srebrze (w tym prezentowany egzemplarz), a ogółem znanych jest jedynie kilka notowań.
Oferowany medal to zdecydowanie najpiękniejszy egzemplarz danego typu w srebrze spośród dotychczas znanych i oferowanych na rynku.
Awers: popiersie króla w prawo, w kapeluszu z piórem, w szacie hiszpańskiej, na piersi Order Złotego Runa
SIGISMUNDUS AUGUSTUS
Rewers: napis w czternastu wierszach
SIGISMUNDI I EX BONA SFORTIA FILIUS UNICUS, VIVENTE PATRE DECENNIS IN REGEM ELECTUS, POST OBITUM PATRIS CURONIAM FEUDALEM REIPUBLICAE FECIT, LITHUANIAM NEXU PERPETUO POLONIAE ADJUNXIT, JAGELLONEAE STIRPIS ULTIMUS POLONIAE REX, ORBUS OBIIT KNISSINII A. D. 1572. AETAT: 52. REG: 24. D. 18. JUL. (Jedyny syn Zygmunta I i Bony Sforzy, za życia ojca w wieku dziesięciu lat obrany królem; po śmierci ojca uczynił Kurlandię lennem Rzeczypospolitej, Litwę na zawsze z Polską związał; ostatni król polski z rodu Jagiellonów, zmarł bezdzietny w Knyszynie roku Pańskiego 1572, mając lat 52, panował lat 24, dnia 18 lipca)
Srebro, średnica 45 mm, waga 39,65 g
Medal z serii tzw. Suity Królewskiej przedstawiający Zygmunta II Augusta należy do jednych z najrzadszych i najbardziej prestiżowych pozycji polskiego medalierstwa nowożytnego. Seria ta powstała w XVIII wieku z inicjatywy króla Stanisława Augusta Poniatowskiego, wielkiego mecenasa sztuki i numizmatyki. Poniatowski, inspirowany ideą upamiętnienia historii dynastii Jagiellonów i Wazów oraz władców elekcyjnych, powierzył zadanie stworzenia monumentalnego cyklu medali wybitnym medalierom działającym w Warszawie, m.in. Janowi Jakubowi Reichelowi.
Suita Królewska miała charakter zarówno artystyczny, jak i propagandowy. Stanowiła część szerokiego programu polityczno-kulturalnego Stanisława Augusta, którego najbardziej znanym elementem było wydanie „Volumina Legum” oraz organizacja tzw. Obiadów Czwartkowych. Cykl medali miał ukazywać ciągłość polskiej monarchii, gloryfikować tradycje dawnego Królestwa i podkreślać, że panowanie Poniatowskiego jest kontynuacją chlubnych dziejów Rzeczypospolitej.
Na medalach z Suity znalazły się realistycznie ukazane popiersia władców polskich – od Piastów, przez Jagiellonów, aż po dynastię Wazów – każdemu z nich towarzyszyła inskrypcja biograficzna na rewersie. Dzięki temu seria ta była nie tylko dziełem sztuki medalierskiej, ale także rodzajem „ilustrowanej kroniki” dziejów Polski.
Medal z wizerunkiem Zygmunta II Augusta ma szczególną wymowę. Ostatni z Jagiellonów panował w latach 1548–1572, w czasach, gdy Polska osiągnęła szczyt potęgi politycznej i kulturalnej. To za jego panowania zawarto unię lubelską (1569), która na trwałe połączyła Królestwo Polskie i Wielkie Księstwo Litewskie w Rzeczpospolitą Obojga Narodów. Był także ostatnim monarchą dziedzicznym – jego bezpotomna śmierć otworzyła epokę wolnej elekcji.
Suita Królewska – bita w niewielkich nakładach, często w srebrze i złocie – nie miała charakteru obiegowego. Była przeznaczona dla elity dworskiej, uczonych, dyplomatów i kolekcjonerów. Zachowane egzemplarze pojawiają się niezwykle rzadko na rynku aukcyjnym, a ich proweniencja nierzadko sięga największych kolekcji magnackich.
Prezentowany medal, wykonany przez Reichela, doskonale ukazuje poziom artystyczny warszawskiego medalierstwa drugiej połowy XVIII wieku. Jego stylistyka łączy klasyczne proporcje i monumentalizm z barokowym detalem. Dzięki temu medale Suity Królewskiej zaliczane są dziś do najwybitniejszych osiągnięć sztuki polskiej tego okresu.
