Odmiana z portretem króla w koronie, w zbroi z naramiennikiem z głową lwa i orderem Ducha Świętego na piersi. Wybity w mennicy gdańskiej pod zarządem Christiana i Dawida Schirmera, stemplami z roku 1683 roku, autorstwa Höhna, wybitnego, gdańskiego medaliera.
Niewątpliwą ciekawostkę w przypadku tych dukatów, stanowi data, w której ewidentnie ostatnia cyfra 8 została nabita na cyfrę 3.
Detale zdrowe z typowym dla tego rocznika niedobiciem na portrecie. Tło obustronnie świeże z naturalnym połyskiem. Drobna zarysowania obok królewskiego portretu.
Dukat z 1688 roku jest jedną z nielicznych, złotych monet gdańskich bitych bez znaków mincerskich. Oferowany egzemplarz zdecydowanie ponadprzeciętny z dużą ilością menniczej świeżości z typową dla złotych monet patyną w odcieniach czerwieni.
Awers: popiersie króla w zbroi w prawo, w koronie, z orderem Ducha Świętego na piersi
IOAN•III D G•REX POL•M•D•L•R•PR•
Rewers: dwa lwy podtrzymujące tarczę miejską, nad tarczą wieniec kwiatowy, w środku trzy gałązki, pod łapami lwów kwiatki
MON•AUREA CIVITAT•GEDAN*1688/3
Złoto, średnica 24 mm, waga 3.46 g
W dniu 16 luty 1685 roku, w związku z zarzutami pruskich posłów co do jakości monety bitej w Bydgoszczy, Sejm Rzeczypospolitej wydał uchwałę o następującej treści: "Ponieważ Menica srebrna od Roku 1676 w Koronie otworzona mało fruktyfikowała, tędy onę ... od przyszłego Seymu zawieramy." Uchwała jednak nie dotyczyła miast pruskich, które funkcjonowały już w innym systemie monetarnym. Gdańsk w tym okresie cierpiał na permanentny brak kruszcu, co poniekąd wymusiło jedynie dwa rodzaje emisji. W 1688 roku wybito dukaty oraz szelągi bilonowe.
Marian Gumowski w swoim opracowaniu "Mennica Gdańska" o dukatach Jana III Sobieskiego pisze tak: "Dukaty bite były na stopę węgierską z 23,5 karatowego złota. Z grzywny krakowskiej uzyskiwano 56 sztuk o wadze jednostki 3.5 g. W handlu dukata można było kupić za 6,5 do 7,5 złotych polskich w monecie srebrnej i 14 do 15 złp w miedziakach."
