Bardzo rzadki, ostatni toruński talar Jana II Kazimierza, wykonany stemplami z emisji z 1650, na których poprawiono ostatnią cyfrę daty z 0 na 9.
Emisja wybita tuż po odbiciu miasta z rąk szwedzkich, które miało miejsce 30 grudnia 1658 roku.
Moneta zakupiona na Aukcji Hess-Divo AG, Zürich z roku 1999, poz. 864. Obecnie pochodząca z Kolekcji Zielony Kruk.
Egzemplarz, który zachwyca swoją prezencją. Tło obustronnie świeży z naturalnym połyskiem, który pięknie współgra z naturalnie barwną i wiekową patyną. Tło miejscowo z widoczną fakturą stempla.
Rzadka odmiana talara, znana raptem z kilku notowań w pięknym stanie i niespotykaną urodą. Całość podkreślona przez znakomitą i udokumentowaną proweniencję.
Kolekcjonerzy talarów Jana II Kazimierza będą z niecierpliwością oczekiwać na licytację na żywo. Piękna moneta!
Awers: popiersie króla w prawo w koronie z koronkowym kołnierzem, w zbroi ozdobionej Orderem Złotego Runa.
IOAN CASIM D G REX POL ET SUEC M D L RUS PRUS
Rewers: postać anioła podtrzymująca owalną tarczę z herbem Torunia, po bokach tarczy rozdzielona data 16-59, poniżej iniciały HD (w ligaturze)-L
MONETA NOVA ARGENTEA CIVITATIS THORUNENSIS
Średnica 45 mm, waga 28.10 g
Talary Jana Kazimierza były bite na podstawie ordynacji z roku 1650 ze srebra XIV-łutowego (8 talarów z grzywny krakowskiej czystego srebra wynoszącej 201,866 g). Ważyły one 28,838 g i zawierały 25,232 g czystego kruszcu. W porównaniu z talarami emitowanymi od czasów ordynacji z 1627 roku standard talarów Jana Kazimierza został nieco podniesiony i dostosowany do stopy cesarskiej. Talary oraz półtalary koronne biła przede wszystkim mennica koronna w Krakowie, ponadto z innych mennic koronnych: bydgoska, poznańska, wschowska i lwowska (unikat z MNW). Wśród talarów koronnych Jana Kazimierza ciekawą grupę stanowią bicia w srebrze stemplami portugałów. Również mennica litewska w Wilnie w roku 1650 wybiła niewielką liczbę talarów (znany jeden unikalny egzemplarz). Spośród produkcji mennic miejskich, najbardziej obfite były emisje gdańskie (półtalary, talary, dwutalary). Do niezwykle ciekawych należą talarowe emisje Elbląga, gdzie dominowały klipy: półtalary (wybijane również stemplami przygotowanymi do produkcji ortów), talary, monety o wadze półtora talara i dwutalary. Standardową (okrągłą) formę posiadały talary i dwutalary. Talary toruńskie bito w kilku rocznikach.
