Rzadki medal wybity dla upamiętnienia ustanowienia Orderu Orła Białego przez króla Augusta II Sasa.
Na awersie popiersie monarchy z legendą otokową, w dolnej części sygnatura rytownika GROSKURT. Rewers przedstawia bogato zdobiony tron z pełnymi insygniami orderowymi, zwieńczony koroną i dwoma orłami, z napisem w otoku RESTAURATOR ORDINIS AQVILAE ALBAE.
Medal autorstwa Heinricha Paula Groskurta, wybity po roku 1713 (prawdopodobnie 1718–1719), kiedy ustalono ostateczną formę insygniów orderowych.
Egzemplarz o bardzo ładnej prezencji, z pięknie wyeksponowanym królewskim portretem oraz dużą ilością naturalnego połysku w tle.
Atrakcyjna pozycja z zakresu polskich medali orderowych.
Awers: popiersie króla w prawo, niżej sygnatura GROSKURT
Legenda: D G AVGVSTVS II REX POLON ELECT SAXON (Z Bożej Łaski August II Król Polski, Elektor Saski)
Rewers: Order Orła Białego zawieszony na wstędze, na tronie królewskim zwieńczonym koroną i dwoma orłami
Legenda: RESTAVRATOR ORDINIS AQVILAE ALBAE (Przywróciciel Orderu Orła Białego)
Średnica: 44 mm
Waga: 25,96 g
format_quote Umieszczone tu medale, nie mają na sobie wyrażonego roku, w którym robione były, wstęga przecież i gwiazda orderu orła białego, które na nich widzimy niemylną są oznaką, iż nie prędzej są bite, jak roku 1713, w którym to czasie August II temu orderowi nadał oznaki, jakie dotąd zachowuje, i jakie niniejsze wystawiają medale. Znak ten honorowy przecież dziewiąciu laty jest dawniejszy od wspomnionej dopiero daty, ustanowił go bowiem August II w Tykocinie w roku 1703.Ustanowienie orderu orła białego, odnosi się do ważnej bardzo epoki w życiu Augusta II. W roku 1703 wojska Karola XII króla szwedzkiego po całej Litwie, Polsce, i w części Prus królewskich były się rozszerzyły; już nawet część narodu polskiego w wiernosci ku obranemu przez siebie monarsze chwiać się była zaczęła, król August pragnąc Polaków do dzielnej kraju swego zachęcić obrony i w wierności ku sobie ustalić, wybrał się skrytemi drogami z Saxonii, przez Szląsk, Morawię i Węgry, i niespodziewany zjechał do Tykocina. Tam ustanowił on order orła białego i rozdał go znakomitszym panom polskim, w wierności ku sobie niezachwianym, właśnie, jakby dla odznaczenia ich od tych, którzy się ku szwedzkiej nakłaniali stronie.
Order przecież orła białego w owym czasie, inne miał honorowe znaki jak dzisiaj. Był to tylko medalion, na którym po jednej stronie wyobrażony był orzeł Polski z napisem: pro fide, lege et rege, na drugiej stronie stała cyfra królewska A.R. Medalion ten, jak się już rzekło w roku 1713 na order, jak są w innych krajach, z gwiazdą i wstęgą przekształconym został.
Umieszczone w tym artykule medale, wyobrażają wizerunek króla Augusta II z tytułem wskrzesiciela orderu orła białego. Napis ten nie wystawia rzeczy, jak były w istocie. Monarcha ten albowiem niewątpliwie twórcą był onego. Krytyka historyczna nieprzypuszcza mylnego podania, jakoby order orła białego ustanowionym był przez Władysława Łokietka, lub, jak inni pisarze twierdzą, przez Władysława IV. Król ten miał wprawdzie istotnie zamiar ustanowić order w Polsce pod tytułem Niepokalanego poczęcia Najśw. Maryi Panny, nic to przecież niema wspólnego z orderem, o którym jest mowa.
Biskup Albertrandi wnosi, iż król August ustanawiając order orła białego, lękał się oporu szlachty niesprzyjającej instytutowi, który uwłaczał jej równości. Monarcha ten więc, niechciał zaprowadzać tego orderu jako nowość, ale raczej jako rzecz przez dawniejszego monarchę ustanowioną, a przez siebie wznowioną.
Znaki nawet obu orderów, to jest: orła białego i projektowanego orderu Władysława IV zupełnie są odmienne. Znakiem honorowym orderu Niepokalanego poczęcia miał być krzyż czerwony z wizerunkiem N. Panny; orła białego przecież na nim nie bylo.
Powiedziawszy to co się tyczy położonych w tym artykule medalów zamiarem jest naszym, umiescić tu i projekt do statutów tegoż orderu, który między pozostałemi po feldmarszałku Hrabi Flemmingu papierami wynaleźliśmy.
Wspomniony projekt niema wprawdzie na sobie położonej daty, zdaje się przecież, iż jest z roku 1713, leżał albowiem w tece, wspomnionym dopiero rokiem oznaczonej.format_quote
