Najwyższy, a zarazem najrzadszy nominał talarowy Księstwa Warszawskiego.
Odmiana ze stemplem na rewersie. Podpis komisarza Potocki.
Ładnie zachowany egzemplarz jak na prezentowany i najrzadszy nominał.
Suche podlepki na rewersie oraz pieczątka na rewersie. Pozostałość atramentu na awersie.
Egzemplarz naturalny. Czytelne i wyraźne suche stemple na stronie zadrukowanej.
Rzadki nominał o atrakcyjnej prezencji, która powinna zadowolić przeważającą większość kolekcjonerów, nawet tych zaawansowanych.
Księstwo Warszawskie zostało utworzone na mocy traktatu w Tylży w 1807 roku. Dekretem Króla Saskiego i Księcia Warszawskiego Fryderyka Augusta z 1 grudnia 1810 roku wprowadzono pieniądz papierowy – kassowe bilety Xięstwa Warszawskiego. Były to nominały 1, 2 i 5 talarów. Przy wymianie pieniądza papierowego na kruszcowy pobierana była prowizja w wysokości 2,22% wartości. Dlatego bilety kasowe nie cieszyły się zaufaniem ludności. Dodatkowo maksymalnie połowę kwoty podatków można było płacić pieniądzem papierowym.
Szata graficzna nawiązywała do obiegowych pieniędzy papierowych emitowanych wówczas w Królestwa Saksonii. Były to jednostronne prostokątne druki charakteryzujące się kompozycją zamkniętą ornamentalną ramką zwieńczoną u góry herbem Księstwa.
W 1812 roku Księstwo Warszawskie zostało zajęte przez wojska rosyjskie. Uciekając z Warszawy Rząd Księstwa zabrał ze sobą pieniądze papierowe, które zostały spalone w Krakowie. W 1815 roku powstała Centralna Komisja Likwidacyjna, która miała skupić od ludności papierowe talary. Bilety kasowe zostały ostemplowane na rewersach podłużną pieczęcią. Jednak do ich wykupu nigdy nie doszło.
