Spektakularny destrukt z błędnie umieszczonym odwróconym znakiem wodnym na przeciwległej stronie w polu zadrukowanym.
Najprawdopodobniej powstały wskutek druku całego arkusza na odwrotnej stronie.
O ile przesunięcia znaku wodnego dla tego banknotu są często spotykane, to odwrócony znak wodny w polu zadrukowanym stanowi dużą ciekawostkę.
Złamany w pionie oraz drobne zagniecenia wzdłuż lewej krawędzi. Naturalny i świeży.
Pozycja do specjalistycznych kolekcji, która nieprędko doczeka się kolejnego notowania. Bardzo rzadki typ destruktu dla banknotów okupacyjnych.
We wrześniu 1939 roku w związku z agresją hitlerowskich Niemiec na Polskę Bank Polski z Rządem i Prezydentem dokonał ewakuacji poza granice II Rzeczypospolitej. Wobec braku zapasu gotówki wkłady na rachunkach żyrowych Banku Polskiego zostały zamrożone. Na skutek tego działania banki prywatne oraz kasy oszczędnościowe nie mogły utrzymać wypłacalności, a ludność straciła dostęp do swoich wkładów pieniężnych przechowywanych na kontach.
Ewakuacja Banku spowodowała dotkliwą lukę w polskim aparacie gospodarczym. W związku z tym, już w październiku 1939 roku, sfery gospodarcze zaczęły się domagać utworzenia innej instytucji emisyjnej, która przejęłaby obowiązki Banku Polskiego.
Gdy w listopadzie 1939 roku odbyły się pierwsze rozmowy przedstawicieli polskich sfer gospodarczych z władzami okupacyjnymi w sprawie powstania nowej instytucji emisyjnej, Feliks Młynarski wystosował postulat by wygląd szaty graficznej nowych pieniędzy papierowych był podobny do międzywojennych złotych oraz by zostały tam umieszczone napisy tylko w języku polskim. Młynarski postulował również, by w nazwie instytucji emisyjnej znalazło się sformułowanie „w Polsce”.
Po agresji III Rzeszy na Związek Radziecki Niemcy powiększyli Generalne Gubernatorstwo. Wówczas do obiegu weszła druga seria pieniędzy papierowych z datą emisji 1 sierpnia 1941 roku. W ten sposób została symbolicznie upamiętniona data włączenia Galicji do Generalnego Gubernatorstwa. Spośród pięciu nominałów, zmiany szaty graficznej dotknęły tylko dwa najwyższe. Ostatnim banknotem, jaki został wyemitowany przez Bank Emisyjny w Polsce było 100 złotych emisji 1 sierpnia 1941 roku. Były plany emisji nominału 1000 złotych jednak nie doszły one do realizacji w związku z przebiegiem działań wojennych.
